بررسی مفهوم اصالت در صنایع دستی با تکیه بر آراء تئودور آدورنو

اصالت از مهم ترین مباحث مربوط به میراث فرهنگی و صنایع دستی به شمار می رود، در واقع معیار اصالت می تواند موضوعی برای جستجوی حقیقت میراث فرهنگی و صنایع دستی و فراهم نمودن شناختی دقیق از آن شود. در نتیجه پرداختن به این موضوع از اهمیت بسزایی برخوردار است. جستجوی مفهوم اصالت مبتنی بر ارزش های فرهنگی و مباحث فلسفی هدفی است که در این پژوهش تعقیب می گردد. نظریاتی از سوی فلاسفه در جهت فهم و تشخیص این مقوله(اصالت آثار هنری) ارائه شده است که در میان آن ها، تئودور آدورنو به عنوان عضوی از مکتب فرانکفورت به امکان های گسترده ی این مقوله، توجه می کند. روشنگری، شیءوارگی، صتعت فرهنگ، تکنولوژی و هنر توده، از جمله مفاهیمی هستند که در نگاه تئودور آدورنو به هنرهای اصیل نمایان می شود. آدورنو آثار هنری اصیل را در مقابل تولیدات صنعت فرهنگ قرار می دهد. از دید وی در تولیدات صنعت فرهنگ همه چیز در انقیاد قدرت مطلق نظام سرمایه داری به سمت استاندارد شدن رفته و یک دست می گردند. محور اصلی بحث آدورنو این است که صنعت فرهنگ، متضمن تغییر در ماهیت هنر است؛ چنان که سرشت کالایی هنر آگاهانه تصدیق شده و هنر از استقلالش، صرف نظر کرده است و در نتیجه، اصالت آثار را از بین می برد. در نظر او، صنعت فرهنگ که از تولید انبوه و تکثیرپذیری و مصرف انبوه و همسانی تبعیت می کند، موجب از بین بردن اصالت آثار هنری می-شود. از نظر آدورنو، آثار هنری اصیل، آثاری هستند که قابل تکثیر و نسخه برداری نیستند. از دید وی، یگانگی و بی همتایی که به اثر، اصالت ویژه می بخشد با کاربرد تکنولوژی در صنعت فرهنگ، از بین رفته و موجب پیدایش فرهنگ انبوه و بی ریشه شدن آن ها گشته است. تعاریفی که آدورنو از تولیدات صنعت فرهنگ و تکنولوژی و فرهنگ توده ای دارد را می توان به عین در تولیدات صنایع دستی امروز مشاهده کرد. با تسلط بی چون و چرای تکنولوژی بر صنایع دستی امروز و تکثیر و نسخه برداری از آثار صنایع دستی اصیل و از بین رفتن یگانگی و بی همتایی در آن ها و تولید انبوه آن ها اصالت آن ها(صنایع دستی) خدشه دار شده است. واژگان کلیدی: تئودور آدورنو، روشنگری، شیءوارگی، صنعت فرهنگ، تکنولوژی، هنر توده، اصالت، صنایع دستی